خرید مواد قالبگیری دندان 

دندان سازان و دندانپزشکانی که در این زمینه فعالیت دارند و از این محصول، مواد قالبگیری دندان، جهت پروتز های دندانی، تاج ها، بریچ های دندان، جراحی دندان، فک، صورت و ساخت دندان مصنوعی استفاده می نمایند، می توانند برای خرید مواد قالبگیری دندان به سایت رسمی درنیکا سلامت ایرانیان مراجعه نموده و در صورت نیاز برای دریافت مشاوره اقدام کنند.

قیمت مواد قالبگیری دندان

قیمت هر یک از مواد قالب گیری دندان به کیفیت و ویژگی های مختلفی آن بستگی دارد. از این رو نمی توان قیمت دقیقی برای آن ها ارائه کرد. شما می توانید بهترین و با کیفیت ترین مواد قالب گیری را از فروشگاه تجهیزات دندانپزشکی درنیکا سلامت ایرانیان تهیه کنید.

دندانپزشکان برای انجام بسیاری از عملیات های دندانپزشکی به قالب دندان نیاز دارند. به همین دلیل دندانپزشکان برای اینکه بتوانند به خوبی بافت دندان را تشخیص دهند و به طور کامل نواقص و مشکلات دندانی که به درمان نیاز دارد را مشخص کنند با استفاده از مواد قالبگیری دندان، قالب اصلی دندان را تهیه می کنند. این مواد انواع و اقسام مختلفی دارند. قالب‌ های دندانی در جراحی دندان برای تولید دقیق (درجات مختلف دقت) دندان ‌ها، بافت‌ های اطراف و قوس ‌های دندانی بیماران استفاده می ‌شوند. قالب‌ های دندانی برای ساخت انواع پروتزهای دندانی استفاده شده و انواع مختلفی از مواد قالب گیری دندان وجود دارد. تکنیک، دقت، سهولت دستکاری، هزینه، ثبات ابعادی و انتخاب اپراتور، انتخاب مواد قالب گیری را تعیین می کند.

مواد قالب گیری دندان چیست؟

مواد قالبگیری دندان، همان موادی هستند که دندانپزشکان از طریق آن ها قالب مناسب دندان ها را می سازند. از آن جا که این مواد، انواع مختلفی دارند انتخاب هر یک از آن ها در زمان قالب گیری دندان به فاکتورهای مختلفی وابسته است. برای مثال کیفیت هر یک از این مواد با یکدیگر متفاوت است و دندانپزشکان با هر کدام از آن ها می توانند میزان خاصی از جزئیات دندان ها را در قالب خاص ثبت کنند.

از جمله مهم ترین نکاتی که در زمان قالب گیری دندان باید در نظر داشته باشید نسبت پودر به آب، رطوبت هوا، دمای آب، نوع گچ و غیره است. مواد قالب گیری دندان به شکل اولیه کم ویسکوز خود در سینی ها قرار داده شده (به استثنای ترکیب قالب گیری) و سپس در دهان بیمار قرار می گیرند. ماده قالب گیری دندان به صورت شیمیایی یا فیزیکی گیر متصل می شوند. از سینی های قالب گیری برای نگهداری مواد قالب گیری دندان استفاده می شود و به اپراتور اجازه می دهد آن را در دهان بیمار قرار دهد. آن ها ممکن است برای حفظ بهتر مواد قالب سوراخ شوند. انواع مختلف سینی های قالب گیری با ویژگی های متمایز وجود دارند. چسب ها ممکن است با استفاده از برخی سینی ها برای کمک به حفظ مواد قالب گیری نشان داده شوند. به طور کلی سه نوع ماده قالب گیری دندان وجود دارد:

1. ثبت اولیه: این نوع مواد، برای تشخیص، مستند سازی منحنی، قوس دندان ها و کمک بصری برای آموزش به کارآموزان در دوره دندانپزشکی استفاده می شود.

2. ثبت نهایی: مواد قالب گیری نهایی، به صورت کامل و دقیق جزئیات دندان و بافت های دهان شخص را ثبت می نماید. دندانپزشکان برای ساخت روکش، بریج ها، دندان های مصنوعی و سایر ترمیم ها از آن استفاده می نمایند.

3. ثبت بایت: از این نوع مدل نیز بیمار باید دهان خود را ببندد یا به عبارت دیگر مواد قالب گیری را گاز (بایت) بگیرد. از این روش برای ثبت ارتباطی که بین اکلوزال و قوس ها که یکی از موارد ضروری در هنگام شکل گرفتن گچ های فک بالا و پایین است، استفاده می شود.

انواع مواد قالب گیری دندان

انواع مواد قالب گیری دندان مانند انواع مواد پروتز دندان وجود دارند که هر کدام برای یک کاربرد مناسب هستند. برخی از مواد برای روش های خاص کاملاً مناسب هستند و برای برخی دیگر مناسب نیستند. هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه از کدام ماده قالب گیری استفاده کنید، نسبت هزینه و کاربرد آن را در نظر بگیرید. از موادی با دقت مناسب برای روش استفاده کنید. برخی از ویژگی های مهم مواد قالب گیری دندان عبارتند از: سهولت کار، دقت ابعادی، پایداری ابعادی پس از قالب گیری، خواص آب دوستی که به ماده اجازه می دهد در حضور رطوبت، استحکام داشته و به خوبی عمل کند. در ادامه با انواع مواد قالب گیری دندان آشنا خواهید شد.

• آلژینات (هیدروکلوئید برگشت پذیر)

آلژینات به دلیل ارزان بودن و استفاده آسان شناخته شده است. قالب های آلژینات به سرعت گیر می کند و به راحتی بدون پارگی از دهان خارج می شود. اما مواد دارای معایبی هستند. جزئیات واضح مشخصه برخی دیگر از مواد قالب گیری دندان را ایجاد نمی کند. زمان کار محدودی برای ریختن مدل وجود دارد، قبل از اینکه قالب آلژینات خشک شود و با تغییر ابعاد دقت خود را از دست بدهد. آلژینات همچنین زمانی که باید بیش از یک مدل از یک قالب ریخته شود، خوب کار نمی کند. آلژینات معمولاً ماده انتخابی قالب گیری دندان برای قالب های مخالف تمام دهان، مدل های مطالعه، دستگاه های ارتودنسی، محافظ های دهان و حتی ساخت پروتزهای جزئی است.

• پلی سولفید

پلی سولفید که به عنوان پایه لاستیکی نیز شناخته می شود، به عنوان یک ماده قالب گیری دندانی دو بخشی شناخته می شود. از اوایل دهه 1960 استفاده می شود، آبدوست متوسطی دارد، که امکان برداشت دقیق حتی در حضور بزاق یا خون را فراهم می کند. از آنجایی که این ماده سفت نیست، قالب‌های پایه لاستیکی راحت‌تر از دهان خارج می‌شوند، و نسبت به پلی‌وینیل سیلوکسان یا پلی‌اتر، قالب‌گیری کامل قوس را آسان‌تر می‌کند. همچنین نسبتاً ارزان است. یکی از بزرگترین معایب پلی سولفید این است که به خود نمی‌چسبد، که باعث می‌شود در داخل قالب موجود در جایی که حفره وجود دارد، شستشو را غیرممکن کند. پلی سولفید برای برداشت دقیق از قوس ها یا قوس های کاملا بی دندان با حداقل تعداد دندان مناسب است.

• پلی وینیل سیلوکسان (PVS)

یکی از مزایای عمده پلی وینیل سیلوکسان به عنوان ماده قالب گیری دندان، توانایی عالی آن در بازتولید جزئیات است که امکان ساخت مدل های بسیار دقیق را فراهم می کند. با ظهور ویسکوزیته های سبک، متوسط و سنگین بدنه که به طور یکپارچه به یکدیگر متصل می شوند، می توان با مواد ویسکوزیته تأثیرات بسیار دقیقی ایجاد کرد در حالی که توسط مواد سفت تر و چسبناک تر پشتیبانی می شود. پس از تنظیم، ثبات ابعادی عالی را حفظ می کند، که اجازه می دهد تا قالب ها بسته بندی شوند، بدون نگرانی از دقت برای مدل نهایی.

یکی از بزرگترین معایب آن، حساسیت به آلودگی شیمیایی ناشی از دستکش ‌های لاتکس و نخ ‌های جمع‌کننده است که باعث می‌شود مواد به طور ناقص تنظیم شده و منجر به عدم دقت شود. پلی وینیل سیلوکسان برای به دست آوردن جزئیات دقیق آماده سازی تاج و همچنین قوس های کاملاً بی دندان ایده آل است. از آنجایی که تمایل دارد در فضاهای بینابینی قفل شود، مواد پاره می ‌شوند و برای قوس‌ های کاملاً دندانه ‌دار به خوبی عمل نمی‌کنند. این یکی از دلایلی است که در اکثر موارد پلی وینیل سیلوکسان برای قالب گیری پروتز جزئی توصیه نمی شود.

• الاستومر

مواد قالب گیری که جدیدا مورد توجه دندانپزشکان قرار گرفته و به کیفیت کار آن ها کمک بزرگی کرده است، مواد الاستومری است. مهم ترین ویژگی مواد قالب گیری الاستومری الاستیک بودن و خاصیت سفت شوندگی آن است. این ویژگی ها باعث شده این ماده جایگزین بسیار عالی برای دیگر مواد قالب گیری دندان باشد. مواد الاستومری به دو صورت base و کاتالیزور به بازار عرضه می شود.

• پلی اتر

مواد قالب گیری پلی اتر برای قالب گیری در هنگام تولید ترمیم های دندان استفاده می شود. مواد قالب گیری پلی اتر هیدروفیل برای ایجاد قالب گیری دقیق در شرایط مرطوب، دارای ویسکوزیته های مختلف از سبک/نرم تا سنگین هستند و زمان های تنظیم متفاوتی دارند. تکنیک های توزیع می تواند مخلوط دستی، سرنگ یا مخلوط ماشینی برای کاهش ضایعات و اطمینان از دقت باشد. ویژگی هایی که در انتخاب مواد قالب گیری پلی اتر باید به آن ها توجه کرد عبارتند از سازگاری زیستی، بو و طعم قابل قبول، بازتولید مناسب جزئیات، استحکام خوب، حذف آسان قالب ها، زمان کار کافی و ماندگاری طولانی.

• سیلیکون

قالب های سیلیکونی اغلب در پروتزهای دندانی استفاده می شود. آن ها برای ترمیم های متحرک و همچنین برای ترمیم های ثابت ایده آل هستند. مزیت بزرگ دیگر این است که دندانپزشکان می توانند زمانی که نیاز به چندین قالب از یک قالب دارند از آن ها استفاده کنند. مشکل این قالب ها زمانی است که دندانپزشک نمی تواند رطوبت را به خوبی کنترل کند.

انواع مختلفی از سیلیکون های افزودنی در بازار موجود است. گروه اصلی مواد سیلیکونی به دو بخش  تراکمی و سیلیکون افزایشی تقسیم می شود. مورد دوم بیشتر در طی مراحل ترمیمی استفاده می شود. آن ها پس از تراکمی معرفی شدند و خواص بهتری نسبت به آن ها دارند. در میان انواع مختلف مواد قالب گیری دندان سیلیکونی، انواعی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از یونیورسال (با بدنه متوسط) با ویسکوزیته 35٪ - 75٪، بدنه سنگین با ویسکوزیته 60٪ - 70٪، بدن سبک 5٪ - 15٪ ویسکوزیته. همه این سیلیکون های افزودنی طبق دستورالعمل، زمان پلیمریزاسیون مشخصی دارند.

مزایای استفاده از این مواد بسیار زیاد است. اول از همه، این مواد یک برداشت بسیار دقیق با توجه زیادی به جزئیات ارائه می دهند. اکثر ترمیم های ثابت و متحرک نیاز به برداشت بسیار دقیق دارند تا محصول نهایی کاملاً در دهان قرار گیرد. دومین چیزی که دندانپزشکان آن ها را بسیار دوست دارند، ثبات ابعاد است. پس از برداشت، برخی از مواد تمایل به جمع شدن دارند. به همین دلیل است که ممکن است قالب به اندازه مورد نیاز دقیق نباشد. با افزودن مواد سیلیکونی هیچ انقباضی وجود ندارد و منجر به این واقعیت می شود که تکنسین ها در واقع می توانند بیش از یک قالب را از یک قالب بدست آورند. یکی از بزرگترین مشکلاتی که در گذشته برای سیلیکون های افزودنی وجود داشت، خاصیت آبگریزی آن ها بود. با توجه به نحوه تولید، دندانپزشکان باید مراقب می بودند و منطقه خشک را فراهم می کردند. امروزه، به لطف فناوری پیشرفته، دندانپزشکان این مشکل را حل کرده اند. این مواد می توانند بسیار پرهزینه باشند.