معرفی سیستم ماتریکس

سیستم‌ های ماتریکس دندانی پایه‌ای اساسی برای اکثر ترمیم‌های کامپوزیت تشکیل می ‌دهند. طیف وسیعی از سیستم های ماتریکس دندانی وجود دارد که فناوری های بی نظیر و طراحی های نوآورانه را برای تضمین سهولت عمل ترکیب می کند. سیستم های ماتریکس دندان بخش اساسی از روش های ترمیمی در صنعت دندانپزشکی است. این سیستم ها اغلب از ماتریس ها و وج های دندانی تشکیل شده اند که برای تکمیل ترمیم به صورت هماهنگ کار می کنند. ماتریکس دندانی نوعی نوار قابل سازگاری با سطح دندانی است که در حال ترمیم است و به آن امکان می دهد خطوط آناتومیکی دندان را بازتولید کند.

این بدان معنی است که می تواند دیوارهای از دست رفته را جایگزین کند و یک حفره کامپوزیت به یک حفره ساده برای بازسازی کارآمد تبدیل می شود. این روش ترمیمی حتی با یک وج دندانی که برای جدا کردن دندان‌ها برای نگه داشتن ماتریکس در جای خود برای سهولت کار استفاده می‌شود، آسان‌تر می گردد. متخصصان دندانپزشکی می توانند هر دو روش قدامی و خلفی را با استفاده از ابزار و تجهیزات ترمیمی دندانپزشکی به طور هماهنگ و با تضمین راحتی بیمار انجام دهند.

انواع ماتریکس

طیف گسترده ای از ماتریس های دندانی متناسب با نیازهای کاربردی شما و اینکه آیا شما یک روش ترمیمی قدامی یا خلفی را انجام می دهید، در بازار وجود داشته و دندانپزشکان از آن ها استفاده می نمایند. ماتریس های فولادی آن ها، از جمله مدل های Tofflemir و Anatomic، برای ترمیم های خلفی ایده آل هستند و در ارتفاع ها و ضخامت های مختلف وجود دارند. محدوده کانتور آن ها نیز وجود دارد که دوباره از مدل تافلمایر و آناتومیک تشکیل شده است. این ماتریس ها به راحتی قابل جلا دادن هستند، زیرا از فولاد ضد زنگ نرم تشکیل شده اند، همچنین در اندازه های مختلف موجود هستند و متناسب با کاربردشان، انعطاف پذیر هستند. برای پلیمریزاسیون کامپوزیتی بهینه در طول ترمیم های خلفی، ماتریس های شفاف از جمله ماتریس پلی استر تافلمیر توصیه می شود. اگر ماتریس های سکشنال برای روش های دندانپزشکی شما کاربرد بیشتری دارند، ماتریکس هایی ابداع شده است که به راحتی در موقعیت قرار می گیرد و همچنین از فولاد ضد زنگ نرم ساخته شده است.

ماتریکس سکشنال چیست؟

ماتریس سکشنال بهترین راه برای دستیابی به یک نقطه تماس قوی در ترمیم های کلاس II با رزین کامپوزیت در بخش دندانی خلفی است. پیش وج گذاری برای جداسازی بین دندان‌ها ضروری است تا از تغییر شکل ماتریکس در حین قرار دادن آن جلوگیری شود. در اینجا روش بالینی برای ترمیم حفره‌های کلاس II با استفاده از یک ماتریس سکشنال توصیف می شود.

در بخش دندانی خلفی، ناحیه تماس بین پروگزیمال در یک سوم میانی یا در محل اتصال یک سوم اکلوزال با یک سوم میانی سطوح پروگزیمال قرار دارد. هنگامی که یک ترمیم کلاس II انجام می شود، یک ناحیه تماس نزدیک آناتومیک اصلی به دست آمده و از نهفتگی غذا و بیماری پریودنتال جلوگیری می کند و به حفظ سلامت پاپیلری کمک کرده و همچنین از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. جداسازی ناحیه با یک رابردم توصیه می‌شود. مراحل ترمیم با ماتریکس سکشنال به صورت زیر می باشد:

1. آماده سازی محیط ترمیمی

جداسازی اولین گام است. در این مرحله دندانپزشکان رابردم استفاده می کنند تا دسترسی و دید بهتری برای دندانپزشک و دستیار حاصل شود. از سمت دیگر محیط باید استریل باشد. رابردم با یک قاب فلزی بزرگ در موقعیت خود حفظ می شود.

2. تکنیک pre-wedging

به منظور دستیابی به تماس نزدیک پروگزیمال، استفاده از تکنیک pre-wedging  توصیه می‌شود. قبل از برداشتن بافت پوسیده، استفاده از وج های محافظ با باله فلزی ضروری است. آن ها از آسیب رساندن به دیواره دندان مجاور جلوگیری می کنند. باله فلزی را می توان در حین آماده شدن حفره سوراخ کرد. ماتریس های سکشنال بسیار نازک هستند و به راحتی تغییر شکل می دهند. قرار دادن وج می تواند باعث ایجاد فاصله بین رابردم و کانتور دندان در آن سطح شود. یکی دیگر از راه های جدایی بین دندان هایی که نیاز به ترمیم دارند، قرار دادن سپراتور ارتودنسی، چند روز قبل است. این جداکننده های الاستیک در ارتودنسی برای قرار دادن نوارهای فلزی استفاده می شود.

3. آماده سازی حفره

4. قرار دادن ماتریس

ماتریس باید بدون فشار قرار گیرد. ماتریس ها بسیار نازک هستند (0.038 میلی متر) و در صورت اعمال فشار هنگام قرار دادن آنها به راحتی تغییر شکل می دهند. اگر ماتریس را نمی توان به راحتی قرار داد، می توان یک گوه چوبی عریض را وارد کرد و فاصله زمانی کوتاهی را منتظر ماند تا جداسازی کافی به وجود آید. اگر تداخل در نزدیکی سطح اکلوزال باشد، می توان آن را با ابزار کامپوزیت فلزی به منظور جداسازی دندان ها برطرف کرد.

5. پولیش

پس از پایان ترمیم، باید آن را جلا داد. در ناحیه بین پروگزیمال، دندانپزشکان استفاده از نوارهای الماس-فلز را ترجیح می دهند، به دلیل توانایی آن ها برای عبور راحت تر از ناحیه تماس بدون شکستن. برای صیقل دادن برآمدگی ها و گرد کردن برجستگی حاشیه، از دیسک هایی استفاده می شود که سطح فعال را به سمت سر زاویه کنترا قرار می دهند و در صورت عدم وجود فضای کافی برای دیسک، دندان ها را با ابزار قرار دادن کامپوزیت فلزی جدا می کنند.

سوالات متداول

1. چند نوع نوار ماتریس وجود دارد؟

طیف وسیعی از نوارهای ماتریس را در انواع فولاد ضد زنگ و پلی استر شفاف وجود دارد. نوار ماتریکس از نظر انداره و شکل به دو دسته تقسیم می شوند که عبارتند از نوار ماتریکس بدون برجستگی (Universal) و بابرجستگی (Extension).

2. نحوه عملکرد نوار ماتریکس چگونه است؟

نوار به دور دندان بسته شده و یک دیواره موقتی ایجاد می کند تا ماده ترمیمی در کنار آن قرار گیرد. قبل از قرار دادن نوار ماتریکس در داخل نگهدارنده، باید قسمتی از نوار که در ناحیه پروگزیمال قرار می گیرد را فرم داد تا بتواند شکل صحیح دندان و تماس مناسب با دندان مجاور را ایجاد کند.

3. رابردم دندانپزشکی چیست؟

رابردم یک ابزار ترمیمی برای جداسازی و ایزوله کردن محیط دهان و دندان در کارهای مختلف دندانپزشکی مثل اندودونتیکس، ترمیم دندان و سایر اعمال کاربرد دارد.