دندان های هر فرد نسبت به دیگری منحصر به فرد است. بسیاری از درمان‌ ها از جمله تهیه قالب دندانپزشکی به‌ شکلی طراحی می شوند که به طور طبیعی و متناسب با فرد باشند. در بسیاری از درمان های دندانپزشکی، برداشتن قالب دندان بخش مهمی از فرآیند است. اگرچه این یک کار ساده و روزمره در کلینیک است، اما مهم است که به درستی انجام شود و مواد مناسب برای جلوگیری از اشتباه در درمان بعدی انتخاب شود. قالب‌ های دندانپزشکی باید به گونه ای ساخته شوند که به راحتی روی سطوح دندان بنشینند. برای بدست آوردن این ویژگی، از ماده ای به نام آلژینات استفاده می شود. استفاده از آلژینات ها برای قالب گیری دندانپزشکی یکی از قدیمی ترین و موثرترین روش هایی است که همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. آلژینات و نحوه استفاده دندانپزشکان از آن در ادامه مورد بررسی قرار گرفته است، با ما همراه باشید.

آلژینات چیست؟

آلژینات یک ماده پودری است که حاوی آلژینات سدیم، سولفات کلسیم، تری سدیم فسفات، خاک دیاتومه، اکسید روی و فلوراید پتاسیم تیتانیوم می باشد. هنگامی که آلژینات با آب مخلوط می شود، یک قوام ژل مانند صاف ایجاد می کند که به اندازه کافی محکم شده تا قالب بگیرد. آلژینات یک ماده ضد حساسیت است (بعید است باعث واکنش آلرژیک شود) که متخصصان دندانپزشکی از آن برای برداشت دقیق دندان ها برای تهیه قالب و درمان های مختلف دهان استفاده می کنند.

همانطور که گفته شد، آلژینات ها مخلوطی از محصولات شیمیایی هستند که برخی از آن ها از جلبک دریایی به دست می آیند که کیفیت لازم برای قالب گیری را دارند. این مواد به طور قابل توجهی تکامل یافته اند تا به دندانپزشک در ساخت قالب های دندانپزشکی کمک کنند. به این ترتیب، انواع مختلفی از افزودنی ‌ها اضافه شده ‌اند که به‌عنوان مثال، امکان تغییر رنگ را برای تعیین زمان گیرش یا زمانی که می‌ توان از دهان خارج کرد، مانند آلژینات‌های کروماتیک، تعیین می‌کند و همچنین پیشرفت‌ های دیگری مانند حذف گرد و غبار در سیستم تعلیق و سهولت کاربرد و قالب‌گیری. با توجه به این دلایل، آلژینات ها در زمینه دندانپزشکی برای انواع قالب های دندانی اعم از کامل یا جزئی و همچنین بافت نرم و ایجاد پروتزهای موقت مناسب هستند.

از آنجایی که ماده قالب‌گیری آلژینات نسبت به آب واکنش مطلوبی نشان می ‌دهد، حتی در حضور بزاق، قالب ‌های دندانی دقیقی ایجاد می‌کند. برداشت دقیق از دندان ها و لثه ها به دندانپزشک کمک می کند تا مدلی از قوس دندانی شخص را بازسازی کند. سپس از این برای شخصی سازی دستگاه دندانپزشکی استفاده می شود. از مواد قالب گیری دندان برای دستیابی به بازتولید منفی بافت های حفره دهان و سپس برای تولید مدل مورد نیاز استفاده می شود. هنگام انتخاب مواد برای قالب گیری دندان، یک سری ویژگی ها باید در نظر گرفته شود:

• پایداری از نظر دما و رطوبت
• سمیت
• هندلینگ، قوام و بافت
• سازگاری با آب
• استحکام، کشش و ثبات ابعادی
• سازگاری با مواد و قالب های مدل سازی
• دقت و زمان نتایج
• حساسیت به ضد عفونی و ماندگاری
• بو و طعم مطبوع

کاربرد آلژینات دندانپزشکی چیست؟

آلژینات در دندانپزشکی برای ایجاد قالب از دندان ها و بافت های نرم مجاور استفاده می شود و معمولا در مواردی مانند پروتز و جراحی کاربرد دارند. آلژینات همچنین برای برداشتن قالب های اولیه برای ساخت بعدی پروتزهای جزئی، کامل یا متحرک استفاده می شود. در نهایت در طراحی مدل های ارتودنسی و مونتاژ آرتیکولاتورها نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

مزایا و معایب استفاده از آلژینات دندانپزشکی چیست؟

• مزایا:

یکی از بزرگترین مزیت ها این است که مواد آلژینات ارزان هستند و همه می توانند آن ها را تهیه کنند. یکی دیگر از ویژگی های عالی آلژینات، برداشت دقیق و خوبی است که ارائه می دهد. آن ها قدرت اعمال فشار زیاد به بافت ها را ندارند، بنابراین حداقل امکان دررفتگی بافت ها برای مواد وجود دارد. آلژینات ها بوی مطبوعی دارند و می توانند در طعم های مختلفی عرضه شوند که بیشتر از میوه هایی مانند توت فرنگی و غیره به دست می آیند. آنها را می توان حتی در حضور بزاق استفاده کرد. برداشت آلژینات بسیار آسان و ساده است. آلژینات غیر سمی بوده و تحریک کننده نیست. زمان تنظیم آلزینات را می توان با دمای آب مورد استفاده کنترل کرد.

• معایب:

نقطه ضعف اصلی این است که آلژینات پایداری ابعادی بسیار ضعیفی دارد. این ویژگی عمدتا به دلیل مواد تشکیل دهنده است. تبخیر جزئی وجود دارد که منجر به جمع شدن مواد می شود. دندانپزشکان و تکنسین های دندانپزشکی باید در اسرع وقت قالب را بریزند. از آنجایی که این ماده از استحکام پایینی برخوردار است، مستعد پارگی است. قالب گیری آلژینات باید با حداقل 3 میلی متر از مواد در هر منطقه انجام شود. برای مواردی که دندانپزشک به دقت بالایی نیاز دارد، توصیه نمی شود. آن ها قدرت چسبندگی پایینی دارند، بنابراین اگر سینی سوراخ نشده باشد، دندانپزشک باید از اضافی استفاده کند. پس از اختلاط آب و آلژینات، دندانپزشکان یک خمیر به دست می آورند که برای قالب گیری در سینی قرار می گیرد. در حین اختلاط، دندانپزشکان باید بسیار مراقب باشند که حرکت ثابتی با دست ها انجام دهند تا از حباب های هوا در مواد به دام افتاده جلوگیری شود.

مراحل قالبگیری با استفاده از آلژینات دندانپزشکی

مرحله 1: انتخاب و آماده سازی مواد برای قالبگیری

ابتدا باید تری (tray) قالب گیری آماده شود. تری انتخاب شده باید به اندازه کافی پهن باشد تا زمانی که در دهان بیمار آزمایش می شود، 5 میلی متر بین سینی و لثه ها وجود داشته باشد (ایجاد فضای کافی برای ضخامت صحیح آلژینات). در برخی موارد، دهان بیمار با یک تری استاندارد اجازه برداشت صحیح را نمی دهد، بنابراین باید یک تری منحصر به فرد ایجاد شود.

مرحله 2: مخلوط کردن آلژینات و بارگیری تری

قبل از استفاده از آلژینات باید بسته را تکان داد تا تمام اجزای پودر به خوبی مخلوط شوند. علاوه بر این، مطمئن شوید که دستورالعمل سازنده را در مورد مقادیر آلژینات و آبی که باید در فرآیند اختلاط استفاده شود، به دقت انجام دهید. فرآیند اختلاط باید پرانرژی باشد تا مخلوط کاملاً ترکیب شود، بدون توده یا گرد و غبار. همچنین این مرحله باید همیشه به سرعت تکمیل شده تا اطمینان حاصل شود که با توصیه‌ های بازه زمانی سازنده مطابقت دارد. در نهایت، برای بارگیری در تری، آلژینات باید به مقدار کافی با کاردک (در یک یا دو بار) از کاپ برداشته شود و به خوبی و با فشار کم توزیع شده (بدون بار اضافی) و در تری قرار داده شود تا حباب ایجاد نشود. این کار باید به سرعت انجام شود تا زمان گیرش در بارگیری تری تلف نشود.

مرحله 3: قالب گیری یا نهفتگی تری در دهان

قالب گیری فوقانی باید تا زمانی که آلژینات از حدود کووت سرریز شود، ابتدا در ناحیه قدامی و سپس در ناحیه خلفی ایجاد شود. سینی باید در مرحله تنظیم در یک موقعیت ثابت نگه داشته شده و توسط انگشت اشاره و میانی دست راست تکنسین نگه داشته شود. در حین برداشت پایین، باید به بیمار یادآوری شود که پس از قرار دادن تری، زبان را به سمت کام بلند کند. هنگامی که مواد سفت شد، تری را باید از دهان خارج کرد و مراقب بود که تغییر شکل ندهد، با حرکاتی که هدف آن ها از بین رفتن خلاء ایجاد شده بین مخاط و آلژینات است.

مرحله 4: ریخته گری یا کستینگ قالب (Casting)

در نهایت، مهم است که مراحل تمیز کردن و ضد عفونی مواد را فراموش نکنید تا از خطر سرایت جلوگیری شود. ابتدا قالب با آب شسته می شود تا بقایای بزاق از بین برود و سپس در گچ ریخته می شود تا در نهایت مدل دندان بیمار به دست آید.

مرحله 5: قالب گیری نهایی

هدف از قالب گیری نهایی، ایجاد دقت بیشتر در سازه دندان مورد نظر یا بافت اطراف لثه در کار تکنسین لابراتوار یا دندانپزشک است.

روش مصرف آلژینات

برای استفاده از آلژینات دندانپزشکی باید مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:

1. قبل از مصرف، بسته حاوی آلژینات را خوب تکان داده تا همه اجزای آن به درستی مخلوط گردند.

2. پودر را با یک پیمانه آب به نسبت مساوی مخلوط نمایید.

3. برای این که عمل اختلاط به درستی انجام شود، 35 ثانیه زمان لازم است.

4. ترکیب خمیری شکل ایجاد شده باید درون تری و سپس در دهان قرار گیرد. مدت زمان مورد نیاز برای قالب‌گیری در محیط دهان 60 ثانیه  و جهت سخت شدن 155 ثانیه می باشد. در اینجا باید به این نکته توجه شود که این زمان ها برای استفاده از آب مقطر 23 درجه می باشد.

5. پس از سپری شدن مراحل قالب‌گیری، قالب آلژینات باید به خوبی شستشو داده شود. پس از آن آب موجود را خشک کرده و قالب گچی آن، تهیه می گردد. اگر در آن زمان، امکان تهیه کردن قالب گچ را نداشته باشید باید قالب آلژینات را در کیسه قرار داده و درب آن را محکم ببنید.

این نکات را به خاطر بسپارید که حداکثر تا 48 ساعت پس از تهیه قالب آلژینات، قالب گچی باید تهیه گردد و بسته آلژینات باید در محل خشک و خنک نگهداری شود.

قیمت آلژینات دندانپزشکی

قیمت این ماده متناسب با انواع مختلف آن متفاوت است به همین دلیل نمی توان قیمت دقیقی برای این محصول ارائه کرد. فروشگاه تجهیزات پزشکی درنیکا سلامت ایرانیان بهترین آلژینات های دندانپزشکی را با قیمت و کیفیت عالی در اختیار شما قرار می دهد.